Gemengd Agrarisch Project

Informatie bij de begroting

Met YPS (onze partnerorganisatie in India) hebben we afgesproken dat wij ons inspannen voor een groep vrouwen die leven in het dorp Jalihal en 21 er om heen liggende dorpen. Het betreft vrouwen die weduwe zijn of door hun man werden verlaten. Binnen de Indiase traditie, en zeker op het platteland, is het verwachtingspatroon dat vrouwen getrouwd zijn. Om het min of meer begrijpelijk te maken: Er is alleenstaande vrouwen niets kwalijk te nemen, maar men moet niet in hun gezelschap worden gezien. Neglected women worden ze genoemd. Ook nog eens van de laagste kaste of kasteloos (dan worden ze dalits genoemd). Ze hebben vrijwel allemaal geen opleiding gehad. Dát zijn de vrouwen die onze doelgroep vormen.

Capaciteitsopbouw en training

Daarom ook begint het project met capaciteitsopbouw en training. De vrouwen komen in kleine clusters samen, bezoeken enkele geitenhouderijen, een dierenkliniek etc. Zo komen ze uit hun isolement. Vervolgens zijn ze zelf, om beurten en in groepjes, gastvrouwen bij praktijklessen, trainingen en workshops. Zo leren zij niet alleen het vak van geitenhouder, “maar ze komen voor de dag”. Ze ervaren dat ze taken hebben ten opzichte van elkaar. Ze mogen er kennelijk zijn: het tegenovergestelde van neglected. Dat is de dubbele betekenis van de capaciteitsopbouw en training. Vooraf moeilijk in tijd te plannen. De ene groep is vlugger dan de andere. Het tempo dat de vrouwen kunnen maken is bepalend. De planning van het project wordt daarop aangepast. Want de start die de vrouwen maken moet wel goed zijn natuurlijk.

Centrale Geiten Stal

Eerder al, toen het project nog het geitenproject was, is er een grote centrale geitenstal gebouwd, als onderdeel van dat project. Op dat perceel staat ook de dienstwoning van de manager en er zijn verschillende gewassen aangeplant, als voorloper van akkerbouw zoals die nu in gang wordt gezet. Vanuit deze centrale stal worden de geiten uitgegeven aan de vrouwen nadat ze eerst goed zijn geobserveerd.

De vrouwen gaan elke dag 3 tot 6 uur lang met de geiten lopen. Dat is nodig omdat anders gewassen worden gegeten die door andere dorpelingen zijn aangeplant. Het ras van de geiten is Usmanabadi. Ze zijn bestand tegen de lokale omstandigheden: grote droogte en hitte en karige begroeiing. Dit ras moet buiten grazen omdat de dieren dan zelf hun variatie aan voeder bijeen kunnen grazen. Ook voldoende lichaamsbeweging is voor dit ras een noodzaak. Om de milieudruk van de geiten te verlagen is het wel mogelijk om ze voor de helft bij te voeren zodat ze dagelijks nog maar 1,5 tot 3 uur gehoed moeten worden. Winst voor het milieu en een grote tijdsbesparing voor de vrouwen. In de begroting is € 3.645,- opgenomen voor rasverbetering. Er worden 20 geiten en 2 bokken aangekocht van het ras Sirohi. Dat ras is afkomstig van de deelstaat Rajastan, waar het nog kariger, heter en droger is als in de Jalihal regio. Deze dieren hoeven niet buiten te grazen én ze hebben een groter gewicht, zodat de opbrengst voor de vrouwen kan verbeteren. De bedoeling is dat eerst uitgebreid ervaring wordt opgedaan voordat dit ras mogelijk ook aan de vrouwen kan worden uitgegeven. Als vrouwen zieke dieren hebben mogen ze die naar deze stal brengen. Hier wordt dan extra krachtvoer gegeven en eventueel medicijnen. Na een week of 2 gaan de dieren dan vrijwel altijd gezond weer naar de vrouwen terug. Een extra service, in de praktijk ontstaan, die uitstekend werkt.

Met deze poster wordt, tijdens trainingen en workshops, aandacht voor het project gevraagd in de dorpen.

Uit te geven geiten

Een uit te geven geiten-unit bestaat uit 5 geiten en 1 bok.

Als de vrouwen hun training hebben gevolgd maken ze op hun eigen erf een onderkomen voor de geiten. Dat is nodig om de dieren tegen de zon te beschermen. Ze maken gebruik van plaatselijk materiaal, takken, stro etc. en worden geholpen door YPS als dat nodig is. In veel gevallen helpen ze ook elkaar. Die kosten van de geitenstalletjes betalen de vrouwen zelf. Vervolgens tekenen ze een contract met YPS, waarin staat dat ze na 2 jaar 6 geiten en 1 bok teruggeven aan YPS. De 6e geit wordt gezien als een bijdrage in de kosten van het project. Die termijn van 2 jaar wordt niet strikt aangehouden als er familieomstandigheden zijn die tegenwerken.

Als het nodig is komt de dierenarts bij vrouwen op huisbezoek. Nog afgezien van het feit dat daarmee de geiten in kwestie weer genezen staan we even stil bij het feit dat van de dierenarts niet zo maar verwacht kan worden dat hij bij de vrouwen komt. Kasteverschil! Bij ons heette zoiets vroeger standsverschil. Maar als de dierenarts vrouwen weigert raakt hij alle YPS-klanten kwijt. Zijn omgeving staat hem toe in zo een geval af te stappen van de traditie. Dat betekent een rehabilitatie van de vrouwen. Het geeft ook de kracht aan van YPS, als organisatie. Hoe dan ook: op dit punt wordt kastendiscriminatie heel effectief bestreden. Een positief bijkomend effect van het project. Het eerste jaar zijn alle dieren verzekerd. De vrouwen die het kunnen opbrengen betalen daar zelf voor. Anderen worden door YPS vrijgesteld.

Akkerbouw 50 akkers van 63 x 63 meter

Om het kwetsbare milieu te beschermen is besloten het geitenproject om te bouwen tot een gemengd agrarisch project. Aanvankelijk was het streven om jaarlijks zo veel mogelijk geiten beschikbaar te stellen. In 3,5 jaar zijn ruim 200 geiten units uitgegeven. We gaan er voor dit eerste projectjaar (van 1-12-2010 t/m 30-11-2012) van uit 50 units uit te geven waaraan meteen 50 akkertjes worden gekoppeld. De mest van de dieren gaat naar het land, de opbrengst van het land gaat naar de dieren. Rond de akkers worden bomen en struiken geplant. Zo wordt de grond beter en er ontstaan veel schaduwplekken waarop gewassen tegen de zon beschermd worden. Er wordt organisch gewerkt. Kunstmest is niet alleen te duur, de traditionele landbouw was altijd al organisch. Er zal in het begin veel extra mest worden aangevoerd en opgebracht. Er verschijnen steeds meer publicaties die er op wijzen dat kleinschalige biologische landbouw perspectief biedt voor miljoenen boeren in de derde wereld. Tegelijkertijd zal die landbouw ook effectief zijn tegen klimaatstijging omdat natuurlijk evenwicht wordt hersteld. Die kant gaan we dus op met het project.

In de regio is de hitte het grootst in de periode van half februari tot midden juni. De mensen zien steeds in die tijd gewassen op het land verbranden in de zon. Het project voorziet in een irrigatiesysteem. Het is een systeem met druppel-irrigatie waarbij het water ondergronds wordt gedoseerd, vermengd met voedingsstof voor de planten als dat nodig is. Zo’n systeem geeft een waterbesparing van ca. 85 %. Het is eenvoudig aan te leggen en kost bijna € 300,- per deelnemer. Een onoverkomelijk bedrag voor de betrokkenen. Maar ook een bedrag dat het verschil kan betekenen tussen stilstand en vooruitgang. <.p>

Veel mensen hebben grond in bezit. Dat geldt ook voor de families van de vrouwen van onze doelgroep. Maar zonder mogelijkheden en middelen om het land goed te bewerken heeft die grond nauwelijks waarde. Dit project wordt uitgevoerd met vrouwen die grond van de familie mogen gebruiken en toegang hebben tot grondwater, zodat een irrigatiesysteem kan worden aangelegd.

Dit eerste jaar is het de vraag in hoeverre die combinatie van landbouw en geiten in de praktijk uitpakt. In het begin leveren de akkertjes nog niets op, terwijl er wel veel inspanning voor de vrouwen in gaat zitten. Als het lukt om winst te behalen met deze combinatie zal deze wijze van werken door andere bewoners van de dorpen worden gevolgd. We gaan er van uit dat de theorie hier en daar zal moeten worden aangepast aan de praktijk. Dan komt ook de vraag of een wat groter irrigatiesysteem voor een aantal akkers tegelijk schaalvoordelen biedt. Maar eerst de bestaande plannen tot uitvoering zien te brengen. Op de site zullen we de voortgang regelmatig melden.

Materialen, gereedschappen en vervoersmiddelen

Om goed te werken en intensief te kunnen begeleiden zijn 2 nieuwe medewerkers in dit project nodig. Zij hebben computers nodig en eenvoudige kantooruitrusting. Als vrouwen naar het kantoor van YPS komen zijn ze dikwijls met een aantal mensen tegelijk. Ze verstevigen elkaar door hun gezamenlijkheid. Daarom staan er ook 12 stoelen op de begroting voor bezoekers. Omdat de staf werkt in 22 dorpen en de vrouwen minstens 1 x per jaar worden bezocht zijn er ook 2 motorfietsen nodig voor de 2 nieuwe stafleden. Anders gaat er te veel tijd verloren aan de werkbezoeken.

Administratie en monitoring

Deze posten spreken voor zichzelf. Als er vragen over zijn zullen we daar antwoord op geven.


Terug